Polski Fiat 125p

22 grudnia 1965 roku podpisano umowę licencyjną z Fiatem, na mocy której produkowano w Polsce model 125p, nazywanego popularnie "dużym fiatem". Samochód ten stanowił połączenie dwóch modeli Fiata. Ze starego 1300/1500 , który zchodził z produkcji, odziedziczył wszystkie mechanizmy, zaś z nowego 125 karoserię.

"Duży fiat" był technicznie i stylistycznie dużo nowocześniejszy od produkowanych ówcześnie Syrenek i Warszaw. Także technologia jego produkcji była o wiele wydajniejsza. Pierwszy PF 125p zmontowany z importowanych części zjechał z taśm Fabryki Samochodów Osobowych 28 listopada 1967 roku. Produkcja seryjna ruszyła z początkiem roku 1968. Po trzech latach produkcji FSO wytwarzała ponad 50 tysięcy aut rocznie, czyli o 50% więcej niż Syren i Warszaw łącznie. Po kolejnych trzech latach poziom produkcji przekroczył 100 tyś pojazdów, rekord, osiągnięty po ośmiu latach od rozpoczęcia produkcji, to 117 tyś aut.

Do 1972 roku produkowano dwa podstawowe modele, wyposażone w silniki 1300 lub 1500 ccm. Ówczesna Milicja korzystała z Fiatów, bo właściwie nie miała innego wyboru. Wtedy pojawiło się bardzo funkcjonalne kombi, skonstruowane w pracowniach FSO. Na jego bazie skonstruowano rok później sanitarkę. W niektórych regionach kraju, pogotowie do nidawna korzystało z takich właśnie karetek. Poza modelem kombi światło dzienne ujrzał w 1975 roku pick-up. Samochód ten miał jedną podstawową wadę - ciasną kabinę. Po 1974 roku wykonano niewielką liczbę turystycznych odmian "dużego fiata". Miały one 3 pary drzwi i siedem miejsc. Produkowane były w wersjach zamkniętych i otwartych .

Podstawowy silnik Fiata miał pojemność 1500 ccm, ale robiono też w krótkich seriach auta wyposażone w inne jednostki napędowe, pochodzące głównie z Fiata 132:

• 1600 ccm - wersja Monte Carlo (1592ccm, 98KM)
• 1800 ccm - wersja Acropolis (1756ccm, 11KM)
• 2000 ccm - prototyp

W roku 1975 "duży fiat" przeszedł modernizację, polegającą na:

• zmianie atrapy, zderzaków, tylnych lamp, klamek,
tablcy rozdzielczej i tapicerki,
• wprowadzono bezobsługowy wał napędowy,
• wzmocniono łożyska,
• zastosowano dwuobwodowy układ hamulcowy.

Czas jednak płynął nieubłagalnie i Fiat się zestarzał. Na jego płycie podłogowej osadzono nowe nadwozie, wytwarzane seryjnie od 1978 roku - Poloneza. Model 125p miał być zastąpiony przez nowy samochód do 1982 roku. Tak się jednak nie stało, gdyż 13 grudnia 1981 roku generał w ciemnych okularach (czytaj Wojciech Jaruzelski) wprowadził stan wojenny. Produkcja spadła z 70 tysięcy "dużych fiatów" i 32 tysięcy Polonezów w 1980 roku odpowiednio do 47 i 18 tysięcy aut w 1982 roku. Zagraniczni eksporterzy też odcięli FSO od dostaw. Zahamowany został rozwój produkcji Poloneza, więc Fiat 125p musiał być dalej produkowany. Ostatni "duży fiat" opuścił fabrykę 26 czerwca 1991 roku z numerem seryjnym 1.445.699.