Gospodarka czeka na furgon

W latach 50-tych w krajach zachodnioeuropejskich coraz popularniejsze stawały się samochody dostawcze o ładowności do jednej tony. Spełniały ważną rolę w gospodarkach krajów podnoszących się ze zniszczeń wojennych. Polsce tez by się taki pojazd przydał – tak uznały partia i rząd. W 1956r. żerańska FSO otrzymała zadanie opracowania takiego samochodu. Jego wykonanie zlecono zespołowi który właśnie fetował sukces, jakim była niewątpliwie prototypowa Warszawa pick-up – auto techniczne polskiej ekipy kolarskiej na Wyścig Pokoju, które to miało swój udział w zwycięstwie Stanisława Królaka. Grupa konstruktorów podjęła się wykonania pionierskiego dzieła, czyli projektu podwozia.

Warunkiem było wykorzystanie maksymalnej liczby zespołów Warszawy, ale pojazd musiał tez udźwignąć tonę ładunku. Musiał mieć więc mocniejszy most z inną przekładnią główną, wzmocnione zawieszenie itp. Silnik musiał pozostać taki sam jak w Warszawie M 20, bo innego nie było. Druga grupa konstruktorów tworzyła projekt nadwozia. W roku 1957 zbudowano jeden prototyp, pojazd bez nazwy własnej, określany mianem furgonu. Był on ojcem przyszłego lubelskiego Żuka i jego siostry Nysy. Autorzy książki „20 lat FSO” podają że: „Dokumentacja (tego prototypu) z FSO została przekazana Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie oraz Fabryce Samochodów Dostawczych w Nysie, gdzie to powozie skonstruowane w FSO dostosowano do nadwozi własnych konstrukcji. Jak z tego wynika zarówno Żuk, jak i Nysa powstały po części także w Warszawie”.

Opracowany na Żeraniu prototyp auta dostawczego posłużył do konstruowania Żuka i Nysy.